Alles verandert en dat is tevens de enige zekerheid die het leven ons biedt. Verandering is een natuurlijk proces en toch hebben we het daar regelmatig moeilijk mee. Onze pijn zit vaak in die verandering. We willen dat iets prettigs in ons leven blijft en dat we gewoon gelukkig zijn. We willen de wereld graag zien zoals wij vinden dat de wereld zou moeten zijn. Maar de wereld is zoals die is en datgene wat wij zien, denken of voelen, is alleen maar onze eigen visie, gedachte of gevoel.

Wat wij ervaren is niet echt de werkelijkheid, maar onze eigen perceptie van de werkelijkheid. En dat kan conflicten of problemen veroorzaken in de relatie met onszelf of anderen. We zijn geneigd onze gedachten blindelings te geloven en daarop actie te ondernemen of juist niet. Onze hersenen als geweldig instrument geeft aan wat we ergens van vinden. Hierbij kunnen er gevoelens naar boven komen die onze gedachten versterken, en andersom. Soms identificeren wij onszelf dusdanig hiermee, dat we kunnen gaan geloven dat wij daadwerkelijk deze gevoelens of gedachten zijn. Wij worden één met hetgeen we waarnemen en reageren daarop vol emotie. Alsof alles persoonlijk is en wij de belangrijkste mens op aarde zijn. Maar deze gedachten, gevoelens of emoties houden ons vaak voor de gek, waardoor we ons verdrietig, machteloos en onrustig kunnen gaan voelen. Als we nu beseffen dat onze eigen perceptie niet de waarheid is. En als we gaan inzien dat alles in de wereld verandert. Dat we niet daadwerkelijk zijn wat we voelen en denken, maar hierdoor wel kunnen leven, ervaren en begrijpen. En dat we niet alles in de hand hebben en het leven toch vanzelf wel doorgaat. Wordt je leven dan al een heel klein beetje rustiger en lichter? Al die zorgen en gepieker over hoe het was, hoe het zal gaan of hoe het zou moeten zijn hebben nog nooit één probleem opgelost en zullen dat ook nooit doen. Haal nu eens diep adem en geniet, en als je niet genieten kunt, haal dan eens diep adem..